inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.200):

Ik zie ik zie wat jij niet ziet

Toen ik op een middag, in september 1975,
Na het laatste uur,
De boeken in mijn tas stopte,
Sloot Agnes S. de deur van het lokaal,
en kwam naar me toe.

De hele les, zei ze,
Had er een man voor het raam gestaan,
En naar mij gekeken.

Ik keek naar buiten maar zag niemand.
Alleen zij had hem gezien, verduidelijkte ze;
En nu was hij weer weg.

Ik vroeg haar hoe hij er uit had gezien,
En zij beschreef mijn vader,
Die zeventien maanden tevoren was gestorven.

Toen vroeg ik of hij opgewekt had gekeken.
Nee, juist niet, zei ze.
------------------------------------------
Uit: Tirade, 1976.

Schrijver: L.H.Wiener
Inzender: wdl, 23 juli 2007


Geplaatst in de categorie: humor

3.0 met 49 stemmen aantal keer bekeken 24.268

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Max
Datum:
2 december 2007
Het raakt mij recht in het hart.
Heel mooi en gevoelig.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)