Va-et-vient I
Met aandacht hebben we onze stoel geplaatst. Twee stoelen.
Er was geadverteerd: hier uitzicht op het niets. En inderdaad:
blauwogig en breedzwijgend glimpte het ons toe. Niets.
We wisten er niks over te zeggen.
Voor en om het niets: een hek. Pas op! zegt het hek. Niet passeren,
niet proberen aan te raken. Alleen zitten, kijken. Straks breekt het uit.
Ondertussen gefluister. Van meer en minder en nog minder,
bijna niets, ook voor mij. Ook voor ons.
'Zei je wat?' vroeg ik. 'Nee,'zei jij.
-------------------------
uit: 'Vitrine', 2004.
Inzender: wb, 31 maart 2022
Geplaatst in de categorie: emoties