inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.819):

Dag en nacht

Ik wist het, maar had me gezegd
dat je zo vroeg vertrekken zou
in het donker, ik sliep nog.

Ik wilde nog iets kwijt
over de pretogen van mijn broertjes
verjaardagshond,

kamperen in de tuin, stilzitten,
kauwen op gras en klaver,
de maan uitzwaaien
in een warme slaapzak naast jou.

Aan jou werd niets gevraagd;
ik heb je uitstel gezien, wekenlang,
verzet tegen beter.
Vader kan zo weg zijn, zei de arts.

Ik heb wolken en sterren voor je uitgeknipt,
gekleurde sneeuw, engelensnoep,
mijn beer naast je hemelbed getekend.

--------------------------------
uit: 'Naastenparade', 2002.

Schrijver: Francie van den Hurk
Inzender: wvd, 13 april 2019


Geplaatst in de categorie: overlijden

2.0 met 123 stemmen aantal keer bekeken 46.420

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)