Kind in de storm

Ze heeft een regendruppel in haar hand,
een klein gezicht
maar slecht gemaakt. Ze wrijft hem droog.

Het waait onder haar vliesdun kleed;
ze vangt, verkleumd, een nieuw gezicht
en spreekt ertegen: lief
is klein en klein is
overboord voorgoed verloren.

Wat ze heeft dat mag ze houden:
mager haar
en wit gezicht van louter wind;
een vuist zo rond
of daar een angst begint.

Eén dunne rug onder de storm
- een juk onder een juk -
twee schouderbladen
om ter bangst.

----------------------------------------------------
uit: 'De zuigeling van Sint-Petersburg', 2001.

Biografie van deze schrijver

kwetsbaarheid angst toekomst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 24 stemmen 11.191