SONNET 152
Wij varen met zijn vieren door de tijd,
wij en twee mensen die wij vroeger waren.
De koers is goed. Ik maak je geen verwijt.
Uit liefde kan men heel wat slechter varen.
Ooit vielen wij in bijna alles samen;
jij hield van mij, en ik, ik hield je vast.
Nu dragen onbekenden onze namen
op oude foto’s achter in een kast.
Vanuit de spiegels zien zij alle dagen
in het voorbijgaan, met verschrikte ogen,
hoe vaak wij nog maar net kunnen verdragen
dat wij ons met onszelf hebben bedrogen.
Wat zijn we mooi. Tenminste, voor een kwart.
Ik heb je lief met half mijn dubbel hart.
-------------------------------------
uit: ‘Elders in de wereld’, 2008.
nawoord van de schrijver:
Sonnet 152 is losweg gebaseerd op Shakespeare (‘In loving thee thou know'st I am forsworn...’) in opdracht van het Amsterdamse theatergezelschap Urban Myth voor de voorstelling ’Shakespeare on soul’.
Inzender: jb, 22 februari 2008
Geplaatst in de categorie: liefde