inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.192):

Zo'n ochtend

Het was zo'n ochtend dat de wereld wel
een warboel leek, waarin er om mij heen
zo veel rumoer te horen was, dat geen
geluid erbovenuit kwam. Elke tel

vermoedde ik een opstand of een rel,
maar nergens zag ik mensen, iedereen
stond binnenshuis te kletsen of alleen
te staren naar een televisiespel.

En ik? Ik liep alleen wat in het rond
en keek zo nu en dan naar boven, waar
de wolken in oneindig zonlicht dreven.

Ik zag hun levensloop vanaf de grond,
precies hoe zij zich vormden en elkaar
omarmden, maar daardoor hetzelfde bleven.

----------------------
uit: 'Ramen', 1999.

Schrijver: Onno-Sven Tromp
Inzender: wv, 8 juli 2020


Geplaatst in de categorie: maatschappij

3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 6.712

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)