De feestelijke verliezer
Ik had het fijnste gaas van het verlangen lief
zoals een zachte bries het lichaam van de baadster
en waar ik mij begaf, omgaf er mij een waas
van angstaanjagend aangenaam verwelken.
En een seizoen lang werd het avond.
En toen - het hart hoog op de wind -
verlangen zich bezeerde aan begeerte,
hoe lief had ik dan niet dat feestelijk verlies,
alsof een hartstocht mij verloren blies,
al werd ternauwernood gezoend
de monstrans van één enkele mond.
En elke avond werd het herfst.
En telkens als de sierlijkste der herfsten
mij in de wind een onderkomen bood,
vond ik in ruisen en in beven
een huis om dakloos in te zijn.
'Ein jeder Engel ist schrecklich' - R.M. Rilke
------------------------------------------
Uit: 'Bandeloze gedichten', 1977.
Inzender: sdh, 23 april 2008
Geplaatst in de categorie: emoties