inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.665):

Achtergrond

Afgewend
met zijn rug naar
het zijnde spaart hij
zijn stilstand in verstomming
uit

de avond tegemoet
de helderheid achter donkere
glazen, de opgooi van stemmen
binnen het afgelijnde, het doffe
leder dat men in het wilde
trapt

doelloos
staart de mens naar
wat hem invalt als een schaduw
in de war van zijn
bestaan

----------------------------------------------
'De contouren van het verstrijken' (2008)

Schrijver: Roland Jooris
Inzender: hvdt, 28 mei 2018


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 62 stemmen aantal keer bekeken 21.533

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)