inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.308):

Van de grond

Nog altijd gelest door een lied van de grond
hingen de takken al laag in het najaar
Bedruppelde webben trokken het bos door
en vingen wat klein was en vleugeltjes had

De idyllische dood van detail en nuance
maakte weer plaats voor het egale witte
geschitter van sneeuw op een winterse
wolkloze windstille weide

Als het maar klonk en als het maar
waar was, en je het zag als je begreep
dat het geen vorm en geen naam had

Dan kwam het pas los en werd aarde
Dan lag er pas goud op het water
Dan brak pas glinster de klomp.

--------------------------------------
uit: 'Het violette vuur', de bundel
die in mei zal verschijnen bij Prometheus

Schrijver: Pieter Boskma
Inzender: bdh, 10 mei 2008


Geplaatst in de categorie: natuur

2.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 9.359

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)