inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.350):

De hoeder van mijn oude eenzaamheid

De hoeder van mijn oude eenzaamheid
schudt aan de tafel

een wilde dans is gestopt
wat nu nog moet wordt afgerond

willoze twijgen in het gedoofde venster
de kop van de helling bezwijkt

de andere wereldhelft zal stonds ontwaken

ik leg mij neer
in de opalen schijnsels
de roep van dieren komt tot de deur

zacht zal ik straks belijden
wat nu nog komt dat hoeft niet meer

-------------------------------------
uit: 'De rivier als vlakte', 2003.

Schrijver: Marije Langelaar
Inzender: ns, 15 augustus 2008


Geplaatst in de categorie: partner

3.7 met 18 stemmen aantal keer bekeken 6.785

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
marije
Datum:
21 augustus 2008
Email:
maryama37hotmail.com
Wat een prachtig gedicht! Om stil van te worden.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)