inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.368):

De bunker

Motregen aan zee, een koude morgen,
de grauwe kop van een bunker.

Telkens dat beeld in hetzelfde licht.
Nooit dichterbij of uit een andere hoek,
zonder verhaal, droom of herinnering.
Een teken? Maar waarvan? Hoe kom ik eraan?
Geluidloos duikt het op, achter iemand
met wie ik praat, of in de tuin
tussen bloemen, het bevriest de glimlach,
legt de hand stil op het papier,
verdwijnt weer snel en laat geen sporen na.

-------------------------
uit: Tirade, nr. 200.

Schrijver: Aad Nuis
Inzender: jw, 4 oktober 2008


Geplaatst in de categorie: emoties

2.6 met 14 stemmen aantal keer bekeken 8.596

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)