inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.548):

Nacht op de Vaalserberg

Lange klim na sluitingstijd. Afscheid van lantaarns;
bos overkapt de stappen; maan vlekt op mijn voet.
Langzaam wennen ogen aan muisvormige keilkeitjes
wegketsend over mos. Nooit zinken. Daarom hier,

hoog boven het land dat zijn bekoorlijkheid verloor:
ontaard experiment: wordt teruggedraaid. Op de top
is het hoogste punt het hoogste punt niet meer.
Münchnausen laat u groeten van 324 meter.

In het Drielandendoolhof surveilleren grenswachten
van 1914. Herrezen. Opvliegende kleiduiven
verraden dat de blauwe overalls nu komen
Ze rollen het tapijt op van beneden naar boven.

De frietkraam zwijgt in alle talen; ook haar schaduw
gaat eraan. Pas bij de grenspaal stoppen ze en
kloppen ze schoon wat overwoekerd is door
onbeheerste ambities, deze loyale nachtarbeiders.

1930 zeg ik, of 1950. Ze knikken en kiezen en rollen
dan het Nederland zoals mijn grootouders
dat kenden met vastberaden armen uit, de zee in,
die intussen tegen de parkeerplaats klotst.

--------------------------------------
uit: 'Op de rand van taal', 2001.

Schrijver: Rouke van der Hoek
Inzender: bvdt, 11 juli 2021


Geplaatst in de categorie: landschap

2.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 8.058

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)