inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.280):

Deze muziek altijd onverwachts

De route die ik nam was niet
om zijn muziek gekozen, koffie
en sigaren wachtten mij
aan het einde van de straat.
Van de versuffing. Zeker,
het uur van de muziek als enige
waarheid breekt ooit eens
aan. Een man op straat, net
uit zijn bed, is dan de ideale,
van branie gezuiverde prooi.
Maar nog dwingt muziek niet
haar pijn in hem - de dag is
daarvoor nog te jong. Zij wacht
wel. Kom maar als een sufferd langs.

Zij valt op je aan bijvoorbeeld
van achter een geopend keukenraam.
Wanneer je haar het minst
verwacht, op weg naar huis
na de eerste slok
en de eerste trek.

Wanneer het verkwikkende
en het verdovende van
koffie en sigaren elkaar
verdringen achter in je keel
- of het aardse door een vurige
hoepel moet springen, als het ware -

En altijd daar waar bijvoorbeeld
een zware marmeren plaat van zonlicht
en een vergiet op een aanrecht
elkaar ontmoeten - of het
leven wordt gezeefd zo gezegd -

Kortom, altijd onverwachts
en op een onaanzienlijke plaats
verschijnt zij op haar mooist
(als een prinses op een rommelmarkt,
gekleed in een vuurrood jasje.
van de Kleine Mozart.)

--------------------------------
uit: 'De tweede ronde', 2001.

Schrijver: L.F. Rosen
Inzender: ctm, 26 oktober 2020


Geplaatst in de categorie: muziek

2.3 met 34 stemmen aantal keer bekeken 13.997

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)