Stramien
De waanzin zelf gaat goed gekleed.
Zijn werk vergt tact, precisie ook.
Dus kruist hij namen aan,
kamt steden uit, tast schedels af.
Veegt hij zijn voeten, is het raak
en stamp het in de nok.
Weer vraagt zijn vrouw naar zijn pensioen.
En hij met noodweer nog op pad.
Niet snik. 'Verkeerd bedraad.'
Van Luther met zijn inktpot tot Feith,
van Freud tot jou en mij geen mens
die zijn stramien begrijpt.
----------------------------------
uit: Mijn naam is Legioen, 2012
Inzender: rvdb, 10 maart 2020
Geplaatst in de categorie: psychologie