inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.119):

white horse hill

Op de heuvel staat een paard van krijt

Ik luister naar herinneringen
die niet meer om mijn vingers passen

Raak ik ze kwijt of verliezen ze mij

Met mijn oor tegen de aarde
hoor ik het naderen

Het gaat niet voorbij

-------------------------
uit: 'Bunker Hill', 2001.

Schrijver: Maria Barnas
Inzender: ctm, 9 april 2020


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 8.733

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Jean-Pierre Ami
Datum:
9 april 2020
Mooiste zin:
Raak ik ze kwijt of verliezen ze mij.

Wat vaag is:
Een paard dat staat gaat niet voorbij...
allicht, is het daarom van krijt?
Wellicht kan ctm ons dat uitleggen?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)