inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.040):

Vroegwoord

wat
als je handen voegwoorden zijn
en al te vroeg binden, terwijl mijn
zin nog koud is?

hoe
wij dan toch
over veel vertelde tijd
taal ophangen aan vingers en
ze uit haar voegen wrijven

tot
ze barst.

zoals
betekenis nu dichter
bij letters kruipt

zo ook wij

zo

------------------------
uit: 'Op het oog', 2004.

Schrijver: Reinout Verbeke
Inzender: gdw, 30 januari 2020


Geplaatst in de categorie: taal

3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 4.658

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)