inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.453):

Oude tuin

Tussen de schuttingen berijpt
je rust, je magerte die pronkt met
een tweelingroos lachwekkend verfrommeld.

Over je border zijn alleen maar
winters gekomen, lijkt het. Schabbig
lig je erbij. Een zootje stengels

rest je, dat niets draagt, niets dan die
ene margriet, in haar iele dans soms
kwansuis kussend je platte gras.

---------------------------
uit: 'Oude tuin', 1991.

... schabbig - armoedig, kaal, versleten. ...

Schrijver: Bert Voeten
Inzender: sb, 4 april 2021


Geplaatst in de categorie: afscheid

1.0 met 699 stemmen aantal keer bekeken 91.312

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)