inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 131):

Winterstrand

Mag ik je even weghalen uit je dagelijks bestaan
zodat je niet vergeten zult
welk ander pad je in zou kunnen slaan
ik vraag maar een ogenblik van je geduld.

‘t Is even wennen op dit stille winterstrand
je hoort hier alleen de zee, de vogels en de wind
kom ga met me mee, geef me je hand
Ik weet dat je dat veilig vindt.

Je bent zo mooi aan deze koude kust
verdwenen is je boze voorhoofdsrimpel
je bent ineens zo blij, je bent hier zo gerust
Dit genoegen met elkaar, het is zo simpel.

Hier is geen telefoon, geen handige bereikbaarheid
hier is geen winst, geen ellebogen die scoren
dit is géén wereld vol strijdbaarheid
Hier gaat de liefde niet verloren.

Nu keren we weer om naar Wassenaars’ lust
je kunt kiezen voor geluk, of delen in de winst
maar altijd kun je teruggaan naar de witte kust.

Schrijver: Els Boelsma, 22 februari 2002


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 62 stemmen aantal keer bekeken 21.163

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
jorgen
Datum:
8 april 2005
Email:
jorgenabroadyahoo.com.au
Je begint zo mooi om vaag te eindigen, zonde!
Naam:
De Babs
Datum:
9 september 2002
Email:


Wederom heel mooi! Schreef je dit in januari?
Naam:
Angie
Datum:
2 juli 2002
Email:
littleangiedolfijn.nl
Een erg mooi gedicht.......
Naam:
edith
Datum:
25 juni 2002
Email:
edithvandoren80hotmail.com
ik zou dit zo graag aan iemand willen schrijven,
die ik zo graag wil helpen maar diegene kan zich nog niet voor me openen helaas.
een prachtig gedicht

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)