inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.254):

Wanneer ik sterren was

Wanneer ik de armen van sterren had
zwaaide ik die door de grote leegte.
Wanneer ik benen van sterren had,
stapte ik door de grote leegte.

Laatst, in onze liefde,
schreeuwde je als een zeehond, maar dan mooi.
Dat was het begin van de leegte,
torn in de tijd.

Wanneer ik ogen van sterren had,
zwierven die door de grote leegte.
Wanneer ik een neus van sterren had,
stak ik die in de grote leegte.
Wanneer ik een mond van sterren had,
kuste ik de leegte.

Het wordt gezegd
dat de leegte geen hart heeft.
Ik weet zeker
dat het hart van de leegte klopt.

-------------------
uit: 'Aarde', 1962.

Schrijver: Hans Andreus
Inzender: edw, 12 september 2020


Geplaatst in de categorie: algemeen

2.0 met 386 stemmen aantal keer bekeken 75.813

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
K.Bladzij
Datum:
8 december 2020
Klopt: van boordevol gemis...
Menselijkerwijs gesproken.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)