inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.915):

Iets

De grot waarin ik ben
maakt me mijn hart bewust
mijn zinnen zijn verlamd de lust
is dood niets wat ik nog ken.

Een zacht geruis bezingt mijn oor
mijn mond is droog mijn ogen blind
geen oorsprong die ik zoek of vinden
moet de duisternis is door en door.

Een klank is het die tot me komt
geen woord geen lettergreep
een toon die niets betekent.

Er komt iets in me om
iets wat ik nooit begreep
licht op nu mij het donker heeft.

----------------------
uit: 'Stapelen', 2005.

Schrijver: Victor Vroomkoning
Inzender: mjc, 18 september 2019


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 36 stemmen aantal keer bekeken 13.954

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)