inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.506):

Rijp

Ik had die winterdag, twee jaar tevoren,
het bos bezocht. Tegen het strakke blauw,
scherp zichtbaar, was van waterdam en dauw
een groots, stram woud van beelden ingevroren.

Verstijfde arenden, met kop en klauw,
gedrochten, vlerken, hertshoorn, duivelsoren.
Toen, bij een berk, als uit zijn stam geboren
en daaraan vastgegroeid, iets zwarts. Een vrouw.

Ik zag niet of ze, van haar uitkijkpost,
alleen naar mij of nog iets anders keek.
Maar toen ik op haar toe kwam lopen, leek
ze zich in lucht te hebben opgelost:
de sneeuw was onbetreden; nergens sporen.
Er klonk een hoog, zacht fluiten in mijn oren.

--------------------------
uit: 'De visionair', 1984.

Schrijver: H.J. de Roy van Zuydewijn
Inzender: eb, 2 januari 2010


Geplaatst in de categorie: landschap

2.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 6.543

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)