inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.533):

Geplastificeerd

Boven de daken rekt een onverschillige
lucht zich uit. Buiten nieuwbouwmuren
gapen blokkenwijken gelaten. En hier lig ik,
huisnr 6, in het rechte rijtje buren.

Verscholen tussen lakens. Oren in koepels.
Handen, knieën om mijn kin. Nog zo’n ochtend.
Nog zo’n illusie van nieuw begin. Het huis krimpt.

Minuten kruipen. Ik ben een klein product.
Een tablet in plastic opgesloten. Een paracetamol.
Een stip in civiel patroon van de doordrukstrip.

---------------------------------------
uit: 'Het ongelooflijke krimpen', 2006.

Schrijver: Jannah Loontjens
Inzender: tvd, 12 februari 2010


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 41 stemmen aantal keer bekeken 9.960

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Haico ten Brinke
Datum:
12 februari 2010
Email:
haicotenbrinkehotmail.com
Het gedicht is erg fraai en prachtig beeldend.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)