inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.537):

Ver als de horizon ben je

ver als de horizon ben je
in de glazen kist van het weer geborgen
beukend op de blikken deksels
van het najaar
ik zie de bliksem langs je lichaam trillen
en de regen loopt onrustig door je ogen

ik kan de afstand die mij van je scheidt
in lichtjaren tellen
en in de meter van het geluid
zoemen de seconden

mijn handen opnieuw in gebruik gesteld
sluiten het onweer in je borsten buiten

alleen de regen is thuis
op de platte daken van de nachten
zonder duizelingen
----------------------------------------
Uit: 'Land zonder nacht' (1952)

Schrijver: Simon Vinkenoog
Inzender: gdw, 19 februari 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 336 stemmen aantal keer bekeken 40.156

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)