Gedichten

gedicht (nr. 1.528):

Zolang

Zolang ik hoofdschuddend
uit mijn ogen kijk en zie
hoe deze tijd de pletsteen voor zich
uitrolt, er dan achterna holt
zolang ik uit mijn ogen kijk,

zolang ik door deze dagen ga,
mijn hand bevestigd in een vrouwenhand:
een spiegel vóór het omklemde hart
van wie doodloopt, zijn angst ophoopt,
zolang ik mijn hand houd in die hand;

zolang zal ik het blanke huis verfoeien
met zijn grondslag in zwart slijk
zolang zal ik er woelen
als een kat in een vreemd pakhuis,

zolang zal ik mijn woede hanteren
tot een scheur in een oud patroon
zolang zal ik de gevangen kreten horen
van wie de stenen rolt
en wie daaronder lijdt:

zolang ik mijn wandelgang kies, dwars
door het landschap vol wilde bloemen
diep geworteld in mijn roerige vrouwenziel;
zolang zal ik niet weerloos zijn.
-------------------------------------------
Uit: 'De brakke hond', jrg. 8, 1991.