inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.548):

De kijkers thuis

Nauwelijks bewogen, de grote ogen, de hoge
de belangrijke en onderweg vergeten bedenkingen
de verschillende gezichten die hij over z'n kop trok
sinds hij zelf als een man uit een stuk door de dagen
wandelen moest en niets mocht hij laten liggen

niets ontsnapte aan hun taaie aandacht op afstand
geen meisje is geknakt blijven liggen, geen moeder
kinderloos gebleven, geen moederziel alleen zonder
dat hij het zag, hij hamsterde warmte voor de winter

hij grossiert in genade, ordent en telt de momenten
streelt de uitgetrokken veren, strijkt met zijn duim
over zijn vingertoppen, herstelt zijn evenwicht
stelt zijn waarneming bij: alles is mogelijk
maar niets is waarschijnlijk natuurlijk.

-------------------------
uit: 'Kranen open', 2009

Schrijver: Thomas Möhlmann
Inzender: vvdz, 8 maart 2010


Geplaatst in de categorie: individu

3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 4.335

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)