Gedichten

gedicht (nr. 1.543):

Mijn dochter

(vrij naar W. Kees)

mijn dochter hupt op haar skippy door de tuin
voedert de eendjes en de beesten in het hertenkamp
alsof zij alles in de hand

mijn dochter zegt: papa, maak je geen zorgen
spoken bestaan niet noch heksen niet noch tovenaars
en morgen breekt een nieuwe dag weer aan

mijn dochter wenst me welterusten
in het donker, kust me op mijn wangen
huivert in mijn armen

ik vraag me af wie het kind is dat wordt toegedekt

wiens droom het is die hier begint
ik denk: zal alles in het leven voortaan

omgekeerd zijn gang gaan
wat jong is ouder en wat groter klein?
dertig en al door mijn genen ingehaald

ik stop niet meer, ik breek niet meer
ik heb geen dochter
denk er ook niet aan

--------------------------------
uit: ongepubliceerd werk, 2001.