inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.558):

Boomhut (2)

Vanzelfsprekend word je hierdoor geneuried, een windstoot
slist je naam (verkeerd): de zwelling aan je oog
vloeit uit in vergezicht. Hoe je zover gekomen bent.
De opgehaalde ladder als een lam been.
Al het graaiende beneden mag een ziekte zijn,
je wordt toch niet benaderd, hoewel het sap
als bloed pulseert en driftig lustberichten doorseint.
Je vraagt je af hoelang het duurt
voor je voeten wortel schieten in de stam.

---------------------------------------
uit: 'Dietse warande en belfort', 1993.

Schrijver: Peter Verhelst
Inzender: ls, 23 maart 2010


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 32 stemmen aantal keer bekeken 9.237

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)