inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.611):

De canapé van Pamela

Zo dichtbij als mijn kamerjas,
vanwege de kou onder de deken
gelaten en tegen mij aan gelegd,
voor de morgen, als zijn komst
zo betrouwbaar,

zo naast mij in aarzelende zinnen
van adem in en adem weer uit met
telkens dat even onneembare obstakel
dat weloverwogen weg wordt geslapen,
zo luisterrijk,

zo naar binnen gedropen als muziek,
al die adem samengekruld en deinend
van minuut tot minuut op een snaar
in mijn hoofd, een spinnende fuga,
zo nabij.

-------------------------------------
uit: 'Verhoudingen', 1995.

Schrijver: Michaël Zeeman
Inzender: hvb, 13 september 2021


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 8.771

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)