inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 116):

Delen

Niet meer in de leegte van het eindeloze
denken en hopen
dat de slaap
alles verandert in gedachten

die niets achterlaten,
die niets verwachten.

Ben ik de dode die
ontwaakt
en
spreekt
met
spreuken en echo´s
die alleen
wanhopige schaduwen wakker maken?

Maken en veranderen
Vragen en veranderen.

Ben ik de naam
die mij
vraagt wat ik
geloof
en niet meer droom?

Of is de dood gewoon mijn laatste
gedicht en blijf ik achter in
elk twijfelend
licht ?

Schrijver: victor, 19 december 2001


Geplaatst in de categorie: individu

3.0 met 88 stemmen aantal keer bekeken 15.896

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Helena
Datum:
3 juni 2002
Email:
Miss_Helena_Kemperinkhotmail.com
Ik vind het een geweldig mooi gevoelig gedicht...
Naam:
FLAME
Datum:
18 april 2002
Email:
SORRY, GEEN
HE VICTOR, IK VOND JE GEDICHT ERG MOOI.
IK HAD HET GEVOEL DAT IK MEZELF TERUG VOND. GR'S FLAME

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)