inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.700):

Advent

Wie wacht weet nooit waarop
want steeds is alles anders.
Je wou rustige grond zijn
klaar voor de zaaier maar
niemand komt. Die stem ben je zelf
je zingt een oud lied van vrede.

Welke vrede. Je buigt het hoofd
knielt eerlijke woorden fietst
naar huis geen engel te zien.
Prijs dan de uren, als niet de jaren
hangt straks in de kerstboom
een bescheiden bazuin.

-----------------------------
uit: 'Zeehond graag', 2000.

Schrijver: Marjoleine de Vos
Inzender: pg, 24 december 2010


Geplaatst in de categorie: tijd

2.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 6.548

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)