inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.734):

Wij waren zestien

Wij waren zestien jaar en spelden traag Aeneas'
avonturen. Over hoe winden plots opstaken
en schepen uit hun koers raakten,
over velden aan de overkant van een rivier
waar men een levend mens maar zelden toelaat,
over verlaten vrouwen, oorlogen en tweegevechten.

Wij waren zestien jaar en door de vensters
van het hoge klaslokaal scheen zon.
En om vier uur stond aan de schoolpoort
de jongen die gedurfd had je te kussen.
En alles over winden die plots opstaken,
schepen die uit hun koers raakten
werd in een boekentas gestoken weggeschoven
om de armen vrij te hebben en lichthartig
om hem heen te slaan.
Wij zouden elkaar nooit verlaten,
wij hadden geen oorlog om naartoe te gaan.

----------------------------
uit: 'Alpenjaren', 1998.

Schrijver: Jo Govaerts
Inzender: mf, 25 januari 2011


Geplaatst in de categorie: school

2.0 met 212 stemmen aantal keer bekeken 19.475

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Roel Wester
Datum:
13 september 2011
Email:
roel.westergmail.com
Goede symboliek. Zou U misschien de betekenis en een biografie kunnen mailen? Ik ben een grote fan van U!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)