Buik
Toen ik vanmiddag je buik had geaaid
Een beetje onnadenkend, liep meteen
Een koud ontroerde rilling door me heen.
De tijd werd vastgezet, toen teruggedraaid,
Gestopt op dat moment, de eerste keer
Dat ik je buik ooit zien of voelen mocht,
De vrijgevochten zachtheid die ik zocht,
Verlangend steeds naar alsmaar meer en meer.
Toch leek het tegelijk wel voor het laatst,
Alsof bevroren tijd werd teruggekaatst,
Een boemerang van eigen makelij,
Die zwaaiend door het blote luchtruim klieft,
Koala's kelend, schijnbaar smoorverliefd,
En ondertussen vliegt hij ons voorbij.
-----------------------------------------------
uit: Het spook van de vrijheid (2010)
Inzender: B.B., 3 december 2023
Geplaatst in de categorie: emoties