EN OOK DES MORGENS
En ook des morgens in het nieuwe licht
Voel 'k mij zo los, als ik met open ogen
Mijzelf verrast vind naar de plek gebogen
Waarop gij eertijds laagt met uw gezicht.
Als ik dan zie, dat gij er nergens zijt,
Maar met een snelle vleugelslag ontkomen
Uit de bosschages van mijn nachtlijk dromen,
Dan stroomt mijn lichaam vol van lege spijt,
Dan voel ik aan mijn ogen dat zij leeg zijn,
Wanneer zij zijn verstoken van uw beeld;
Dan voel ik aan mijn lippen dat zij leeg zijn,
Waarop geen kus meer bloeit, geen lach meer speelt;
Dan voel ik aan mijn leden dat zij leeg zijn,
Wanneer ik niet in u word voortgeteeld.
... Het koningsgraf ...
Schrijver: Bertus AafjesInzender: Han Messie, 7 april 2011
Geplaatst in de categorie: liefde