inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.803):

Scheur

alsof de lucht audities houdt voor de ultieme meeuw,
alle tragere, grauwere zal laten neerstorten elk ogenblik,
daar rekenen we ergens

op een onwijs gave appel die plots voor ons ligt
met klem, met 'ik-word-terstond-rot-tenzij-je-schreeuwt-
dat je-totnogtoe-alleen-appels-bij-benadering-at. En haast

opgelucht dan zie je daar een fitte bal, ginds aan een lijn
een laken met een scheur waar je toch doodgewoon doorheen
stapt naar een tuin waar al het linnen nog intact, maar in
de mand daar in de plaats van was: alle zomaar-

appels waar je jarenlang over gevreten had en hoe
reusachtig uitgesloten dan
de terugkeer.

----------------------------
uit: 'Vouwplannen', 2007.

Schrijver: Ruth Lasters
Inzender: Mjb, 25 april 2011


Geplaatst in de categorie: maatschappij

3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 3.284

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)