inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.816):

een glas om te breken

Liggend in zwart in de helderste kamer
bevat men volmaakt wat het afschrift onteigent
vult men gedwee zijn inhoud met leegte

omdat vlees moet geschreven verhongert de hemel
omdat taal doet ontleven moet men ontbinden
lidwoorden longen lipletters speeksel

niets dat hier klopt is meer dan een stilte
uren herhalen zich zonder beginnen
het ogenblik zoekt een glas om te breken
-------------------------------------------------
Uit: 'Vallende Stilte', 2008.

Schrijver: Gerrit Kouwenaar
Inzender: bj, 11 mei 2011


Geplaatst in de categorie: tijd

2.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 6.700

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
theo duel
Datum:
11 mei 2011
Email:
theoduel36gmail.com
Wanneer dagen voorbij willen glijden, uitrekkende al voor het ontwaken...
Ik begroef mijn hoofd in het kussen, wilde niets wezen, niets zijn...
Aan de drugs raken..?? Drank..?? Aan alle twijfel een einde maken..!?
Niets en alles van dat, vooral de zomerzon mijn innerlijke ervaring van goed en kwaad laten raken...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)