inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.883):

Het Vak

Langzaam groeit in mij
de ander die in niets op mij lijkt
en toch alles in zich heeft
van mij die hem baren moet

dan rijst het doek dat me scheidt
van mijn tijd die nu gekomen is
de zaal opent zich veelvuldig
gespiegeld vlees en bloed

even is het alles stilte
wachtend op het eerste woord
dat het schouwtoneel de wereld
tot leven beven doet

côté jardin: de geliefde werpt haar mantel af
côté cour: de moordenaar komt aangezet

--------------------------------------
uit: 'Nieuwe herinneringen', 2007.

Schrijver: Remco Campert
Inzender: jp, 12 augustus 2011


Geplaatst in de categorie: taal

2.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 6.816

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
marcus neuborg
Datum:
16 september 2011
Email:
neverending23live.nl
kwam ooit eens tegen
een gedicht in een schouwburg
zonder dat iemand zich iets
realiseerde

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)