inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 5.509):

Atlas

Bestaan vangt aan met woorden ademhalen
opdat wat om ons heen is wordt verstaan.
Wat is en schijnt laat zich pas gadeslaan
als chaos wordt ontbonden door vertalen.

Uit nevels breken zich begrippen baan.
Maar lichten doen, al naar ze feller stralen,
wat hen omringt verdichten. Wij verdwalen
dus toch; wat taal omhult doet hij de dampen aan.

De taal een Atlas, die verklarend fluisterend
per ademtocht de werkelijkheid verduistert
die hij nochtans ten einde toe moet dragen.

Waarna wat was en scheen in leegte overgaat
die door geen preveling zich meer vullen laat
als woord en werkelijkheid uiteengaan en vervagen.

----------------------------------------
uit: 'Bzzletin', nr. 148 1987.

Schrijver: Fred Portegies Zwart
Inzender: mp, 21 maart 2024


Geplaatst in de categorie: taal

2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 3.396

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)