inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.929):

Kurma (schildpad)

Hoewel er geen bewijzen zijn. Misschien
als ik slaap, maar bij het minste geluid
verdwijnen zijn geschubde pootjes langs mijn
oren en mijn ogen, ze worden als het ware

in een schild gezogen. Zijn magere kop
raspt soms over mijn tong, en praat maar
zo vertraagd dat men het nauwelijks

verstaat: hij noemt mijn klieren
liefde en ik hou van hem. Ik ben

blij dat hij bestaat.

---------------------------
uit: 'In de piste', 1984.

Schrijver: Tom Lanoye
Inzender: mf, 10 oktober 2011


Geplaatst in de categorie: dieren

2.6 met 41 stemmen aantal keer bekeken 9.517

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
rosalie
Datum:
26 november 2011
mooi! super prachtig!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)