Gedichten

gedicht (nr. 1.937):

de vlam der liefde

wat heb ik moeten lachen vandaag
over de diepten van mijn lijden

zo blij was ik
van binnen
uit het diepst van mijn hart

terwijl mijn stille geest
klapwiekt over de oceanen

zonder te botsen
tegen de deur
tegen het raam
het plafond van mijn woede

zonder voorstelling van de dood
zonder na te denken
over de verslaving van de luxe

te geven,
altijd te geven
daar dacht ik aan

zoals ik dacht aan vrij leven
geven als de fruitbomen
die vruchten plukken van de zon
één voor één

ik dacht het rood van de appel te geven
liefde
in de vlammengloed
van mijn kloppend hart.

----------------------------------------
uit: 'Wakker het vuur niet aan', 1994.