inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.948):

Muerte

De parken hier zijn wonderschoon en wonderstil.
Men komt er Goddank geen zingende sukkels tegen
maar prachtig vleesloos gedierte in beenderbomen,
skeletten van engelen bij een bloedfontein.

Werkelijk niet veel dat met iets van levenswil
hier ronddraaft. Alleen de Dood schoffelt wat verlegen
in de schedelperken. De rest staat te bekomen
van het volle leven en terdege dood te zijn.

-O te luchten in de daverende stilte, 't zwijgen
vanjewelste, bevrijd van zeurderige, picknick-
manden slepende zaligen! - Mondje ferm toe
is het motto. Schouderklopjes zal men er niet krijgen
noch de genade deelachtig worden en bloemschik-
ken lere men elders. Hier is men dood en hoe!

Schrijver: L.F. Rosen
Inzender: jm, 21 november 2011


Geplaatst in de categorie: woonoord

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 2.697

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)