inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.007):

The lark ascending

Hier stijgt ze op met de laatste lieferink mee, ze kan het
niet tegenhouden, zang zingt de rouw
onder haar kapotte nagels vandaan was jij de zoom
uit haar rok, ze trilt maar staat as een standbeeldje
in deze schitterbare lucht in deze laag is het moeilijk
ademhalen ze zoekt het verdwijnen terug en waar

het verschijnen begon precies hier precies
in de rapsodische vlucht van de soloviool
heeft een man het in zijn goddelijke verstand stervens
koud, heb je het nu al koud, vraagt ze tiri
tsirrie, vanavond of bij slecht weer zitten
wij op een aardkluit of een hoeksteen gaan
onze voeten meebewegen nu is alle
taal geheimtaal of een sluier van repressie
maar uw lieve glimlach hoort ons wel

---------------------------------------------------
uit: 'Er is weinig aan de lente veranderd', 2008.

Schrijver: Jane Leusink
Inzender: lj, 30 januari 2012


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 13.905

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)