Gedichten

gedicht (nr. 5.261):

Kantjil

Eens kijken of een hert nog kleiner kan,
ik maak bonsai, heeft de natuur gedacht.
Saté-prikkers als poten, hazenvacht,
vrij kilo vlieggewicht. Daar staat hij dan.

De kantjil uit de Oost: made in Taiwan.
Het brekebeentje leeft slechts in de nacht.
Alles is groter, alles is verdacht.
Gevaar, gevaar! Zijn staartje trilt ervan.

Hij heeft dan wel het lichaam van een haas,
maar niet het hazenhart. Hij overleeft
door moed en slimheid, iedereen de baas,

vertellen de legende om hem heen.
Ik weet niet of het waar is, maar hij heeft
vlijmscherpe tanden en hij bijt gemeen.

--------------------------------
uit: 'Traliedieren', 1999.