Inzicht

We reden een uur lang door
het doolhof van de Botlek, langs
kokende ketels, hoge hijskranen
en donkere sissende pijpen.

En ergens, tussen al dat grauwe
grijs zagen we een kleine ronde buis
flonkeren die op ons netvlies bleef
branden en niet verdween.

Opeens schoot het door me heen:
de Botlek is ons zenuwstelsel
en die rode buis de hersenstam
waardoor alles leeft en beweegt

en ik werd bang want even een
piepklein scheurtje en ik ruik
de geur van jodium en het zweet
van de somber kijkende zuster.

Zwijgend reden we naar huis
gevangen in een geheimzinnig web
wetend dat de spin lacht, gaapt
de tijd verteert en ons ook.

inzicht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 23 stemmen 4.930