inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.162):

Gered

Op een nacht lag ik wakker en hoorde
mijn hart niet meer slaan.
Ik ging dood dus niet uitverkoren
of wedergeboren. Ontdaan
dacht ik: voor eeuwig verloren.
Ik had, als ik kon, wel op willen staan
maar waarom zou ik mijn ouders storen?
Het was gedaan, het was gedaan.

'k viel in slaap onder stil geschrei,
was bevreemd toen het ochtend werd.
angst begon later te tanen,
vooral toen de meester eens zei:
bekeringen gaan gepaard met tranen.
Ik had gehuild, was dus gered.

-----------------------------------------------
uit: ' Wat blijft komt nooit meer terug', 2002.

Schrijver: Jan Eijkelboom
Inzender: rb, 12 oktober 2012


Geplaatst in de categorie: humor

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 11.483

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)