inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.195):

Nieuwe Meer

Geef mij de ronde, groene kamers
van distel wilg en oeverriet
waar voor een uur de jongens wonen
met lovers om hun tepelhof.

Geef mij de schuifelende liefde
van handen op een gladde buik
terwijl de asfaltwegen zoemen
en charters* prikken in de zon.

Geef mij de blonde moordenaars
die rokend langs de paden gaan,
's avonds, en stappen door de wand
van distel, wilg en oeverriet.

Geef mij hun ongekoelde woede,
hun zwijgen en hun stenen ogen,
schoenpunten, spuug fietsketting, priem,
terwijl de asfaltwegen zoemen
en charters prikken in de maan.


* charter: akte, overeenkomst
-------------------------------
uit: 'Jonge Meesters', 1998.

Schrijver: Jos Versteegen
Inzender: lp, 3 december 2012


Geplaatst in de categorie: misdaad

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 5.044

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)