inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.294):

En leefde er

staand in de paskamer merkt
mijn uitgeklede lichaam
dat het niet goed meer werkt,
het valt, het houdt op te staan.

Languit op de vloer tussen
kreukels zie ik mijzelf
languit aan ophanglussen
tegen de wanden sterven.

Stel dat je hier nu was.
Dadelijk hield ik je vast
tot je, precies, gedegen,
dood tot vertrek zou bewegen.

Ik veeg mijn natte vel droog,
kijk langs de spiegels omhoog
tot waar zij de zoldering raken,
sta op en verlaat de zaak.

---------------------------------------
uit: 'De kracht van verlamming', 1988.

Schrijver: Eva Gerlach
Inzender: bvk, 5 april 2013


Geplaatst in de categorie: lichaam

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 4.408

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)