inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.237):

Bloemen

Bloemen, waarin wij bloeien zonder bodem,
zijn onze leden in elkaar gevouwen
en ons gelaat is niet meer te benoemen.
Wij worden koning in elkanders bloed.
Gronden, in schemering gehouden,
met wind en eenzaamheid gevoed,
vlijen zich open, horizonnen
wijken en worden afgesponnen,
er is geen landschap meer behoed
voor deze enige getrouwe
die overal zijn intocht doet.

-----------------------------
uit: Eiland der ziel (1939)

Schrijver: Gerrit Achterberg, 23 augustus 2020


Geplaatst in de categorie: mystiek

3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 10.435

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)