inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.310):

Ajuinvingers*)

Je sneed ze zacht alsof ze leefden,
eerst dwars en dan de ringen,
maar het deed pijn daar
waar de schil je huid kon raken.

We moeten nu niet praten
had je nog gezegd.
Je ogen prikken maar het stelpt
de woorden niet.

Zelf rook ik rode snippers,
hun sap nog in de vingers
die ik op je handen had gelegd.

Zo bezocht me ooit een engel,
terwijl jij koortsig sliep,

en op het vuur een pan
die jaren blonk van avondlicht.

Verlicht ons, Muze,
versnipper onze levens.

Omhels me, jij,
je vingers ruiken
en ze beven.

*) ajuin: ui
-----------------------------
Uit: 'Muziek voor de overtocht', 2006.

Schrijver: Stefan Hertmans
Inzender: bn, 15 mei 2013


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 3.549

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)