Ajuinvingers*)
Je sneed ze zacht alsof ze leefden,
eerst dwars en dan de ringen,
maar het deed pijn daar
waar de schil je huid kon raken.
We moeten nu niet praten
had je nog gezegd.
Je ogen prikken maar het stelpt
de woorden niet.
Zelf rook ik rode snippers,
hun sap nog in de vingers
die ik op je handen had gelegd.
Zo bezocht me ooit een engel,
terwijl jij koortsig sliep,
en op het vuur een pan
die jaren blonk van avondlicht.
Verlicht ons, Muze,
versnipper onze levens.
Omhels me, jij,
je vingers ruiken
en ze beven.
*) ajuin: ui
-----------------------------
Uit: 'Muziek voor de overtocht', 2006.
Inzender: bn, 15 mei 2013
Geplaatst in de categorie: emoties