inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.376):

Nachtbraker

Toch weer de kroeg, dat donker hol.
Die drang naar kolkend vrouwenbloed.
Je hangt over een houten klaagbank
waarin je slechts de dwaas ontmoet.

Je giet iets weg en pist iets uit.
Je luistert naar de achterklap.
Er fluisteren wat meisjes naar
de dode puntjes van je haar.

Je zal wel nooit meer nuchter zijn.
Je houdt jezelf gedeisd en lacht.
Je kokhalst tegen sluitingstijd.

De ochtend treitert, spot met licht.
Wanneer de zon haar schedel splijt,
ontwaakt in jou de nacht.


--------------------------------
uit: Ik heb geslacht, 2013

Schrijver: Josse Kok
Inzender: FFvK, 5 oktober 2013


Geplaatst in de categorie: individu

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.772

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)