nu moet ik gaan: de bloemen sterven

nu moet ik gaan: de bloemen sterven,
martinus, en het donkert al.
als ik je weer ontmoeten zal,
zal ik mijn naam in jouw huid kerven.

dan zal ik zingen van de zwarte dag
en van de schaduw die wij moesten delen
en van de vloek die sprong in onze kelen
en van het mes dat in jouw handen lag.

troost mij als ik zo droef moet zingen,
leg als een krans jouw handen om mijn hoofd.

wanneer het waar is dat ik heb geloofd,
dan is het in herinneringen.

-------------------------------------------
Voor wie ik liefheb wil ik heten (1966)

Biografie van deze schrijver

streven martinus

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 13 stemmen 39.331